Takk for føljet på vår siste dag.

Sjølv om ikkje allt vart som ein kunne ynskje så vart eit overordna mål oppnådd tidleg i opphaldet vårt i Puerto Rico i år. Me har vore på Norskeplassen.
Men altså, det har vorte litt for mykje snåring og hosting denne gongen. Mest har deg gått ut over meg men Alice har heller ikkje heilt sluppe unna. Likevel har me vel opplevd det me var ute etter. Me har lege på solsenger i timevis og kjendt sola steike, me har gått turar rundt i nærområdet og opplevd den samme varmande sola og me har hatt trivelege samver med meir eller mindre tilfeldige kjendtfolk me har treft her nede.

 Me har opplevd Puerto Mogan i det sola går ned og tussmørket kjem.

Me har opplevd to versjonar av Elvis. For ordens skuld, begge var falske fordi originalen døydde den 16. august 1977, på min 25 årsdag.

Me har ete godt og drukke godt. Ein dag måtte me klaga litt på oppvartninga. Det som ikkje vart med i den reportasjen var bordpynten. På denne planta var allt som heiter røter forlengst rotna og tørka bort og desse tre blada stod og lena seg mot pottekanten.

Då  står det berre att å takke for oss. I morgon kl 13 kjem bussen og hentar oss. Me vil takka alle som har vore innom denne bloggen desse to vekene me har vore i syden. Det er utruleg stas å sjå at folk finn det interessant å lese det me skriv.

TAKK FOR I ÅR.

Nest siste dagen.

 I går kveld tok hostinga mi seg kraftig opp att. Den vart forsøkt kurert med hostesaft av typen Veterano, men hjelpte lite. Som de forstår vart det altså ein tur på byen trass skrantande helse.

 Her er det gjort forsøk på ta bilete av oss alle. Me har fått Ernst og Astrid som naboar rett over oss og i går kveld åt me eit godt måltid i lag for deretter å finne oss ein krok i ein danserestaurant.

Alle som kjenner Ernst veit han er ei ekte danseløve. Han gjorde begge damene fornøgde på dansegolvet. Her er det Astrid som sår vind i serken. Som de sikkert ser var det sjølvaste Elvis som var oppattstått for anledninga.

I dag har Alice vore i lag med Ernst og Astrid på Amadores heile dagen. Det freistar til gjenntaking seier ho,

Ei natt med mykje hoste og og lite søvn og ein dag sovande på sofaen er ikkje mykje å skrive heim att om. Som overskrifta fortel går det mot slutten på denne turen no. Me har berre i morgon att. Onsdag føremiddag kjem bussen og hentar oss. Så ber det til Bergen med fly og overnatting der før me tek siste etappe med eigen bil og er heime torsdag ettermiddag ein gong


Takk for i dag.

Søndagsbloggen

I går kveld gjekk turen til Playa del Ingles. Der hamna eg på den svenske restauranten Skansen i lag med 3 damer. Me har gode erfaringar med denne staden frå våre mange år her før, men i går skuffa dei litt.Eg bestillte biff av storfe, medium steikt, men den var langt frå møyr og heilt gjennomsteikt. Damene bestillte "well done" og eg såg deira var meir farga i midten enn min. 

 Musikken derimot var det ikkje noko å sei på. Denne trivelege karen song og spelte dei finaste melodiar i ein veksling mellom taffelmusikk og dansemelodiar.

 Heilt til det store trekkplasteret entra scena. Då strøymde også publikum til, medan me forflytta oss vidare til eit anna kjendt etablesement: Naboen.

 Her er det som alltid eit yrande liv av normenn som vil ha seg ein å sove på før loppekassa skal oppsøkast, om det er kl 23 eller 03. Naboen har pussa opp sidan sist eg var her. Det er komme nye møblar og lokalet er vorte meir heilheitleg innreia. det er også plass til fleire folk enn før. Men betjeninga er den samme.

 I dag har det vore bondens marknad i Puerto Rico. Det er det annankvar søndag. Dei held til i parken nedanfor senteret og det var godt besøkt.

 Handelen gjekk strykande for dei fleste og tilbodet var stort. Eg såg vel fleire sortar av jordas grøde i dag enn eg nokon gong har sett på ein gong.

Jordbæra var ein av dei meir kjende sortane men dei har me mykje betre og finare heime i Luster om et par månadars tid.

Verfenomenet calima held seg i dag også så det er i mesta laget heitt. Gradestokken viser 27.5 grader her eg sit inne og skriv. Ute er det betydeleg heitare.

No har me berre to heile dagar att av årets sydenferie. Onsdag midt på dagen kjem bussen og hentar oss og bringar oss til flyplassen. Og plutseleg er me i Luster att. Det gledar eg meg til.


Takk for i dag.

Laurdag, calima og 40 ℃ i skuggen

 Det er ein steikande varme her for tida, men det hefta oss ikkje i går kveld.  Aldri så heitt at det ikkje er fint å sitje ute til langt på kveld og ete kjuklingmiddag levert på hengande spyd.

 PÅ veg til rommet vårt vart det freistande å ta med eit bilete av det halvt mørklagde bassengområdet vårt. Det var sikkert over 20 grader då me kom heim i 22 -23 tida i går så med ungdommeleg mot inntakt hadde det sikkert vorte ein dukkert. Men det motet uteblei og turen gjekk til vår lune hule i staden for.
Me har klimaanlegg på romma våre og i går kveld var det godt å sette det på før leggetid. Ellers hadde det ikkje vorte mykje søvn er eg redd  for.

Enno heitare er det i dag. Gradestokken vår viste 39.5 i skuggen på balkongen vår det siste eg såg før den konka ut. På biletet ser de 37.0 som var det høgste eg fekk på foto.
Denne vertypen kallast for calima og er varme vindar som tek med seg støv frå det afrikanske fastlandet.

Eg har halde meg heime og for det meste inne i dag medan Alice har halde ut ei heil stund på solseng i dag også. Det har vore ein del vind så der den tek har det ikkje vore så galt uansett.

No går turen til Playa del Ingles der me har avtala å møte to lustringar for ein triveleg kveld på byen.
Om det slepp gjennom sensuren skal  de få vete meir om det i morgon.

Takk for i dag.