Gårkvelden var prega av krimsjuke som ho bestemor i Skare kalla det og matte augo. Me heldt oss i sofaen og forlysta oss med det svenskane serverte til ei kvar tid på ein kanal dei kallar 4.
I dag har Alice etter kvart funne sin plass i sola. Det var det sers kledelege hovudplagget som fekk meg til å gje plass til dette meir private motivet her på bloggen.
I dag tok eg ut på langtur. Eg sette i veg opp bakkane bak hotellet me bur på. Eg hadde ein grov plan om å forsera høgste ryggane bak her og gå ned att dalen som endar opp på Amadores-stranda. Her er eit bilete nedatt mot stranda i Puerto Rico rett før eg misser utsikta heimatt.
Det var ikkje lenge gjort før også neste åskam var nådd og her ser me strendene utover til Arguineguin. Puerto Rico er for lengst borte bak åsen i forgrunnen.
Det veks ikkje mykje villt her. Stort sett kaktus og ein slags vier. Gjev du det vatn og litt jord derimot, så vil det seg. Dette omfangsrike "tuntreet", planta på ei øy midt i gata og som femner over heile gatebreidda var eit imponerande syn på min veg i dag.
Desse to bileta av Amadores frå ein noko uvanleg vinkel tok eg i det eg såg stranda for fyrste gang ned dei bratte bakkane frå toppen.
På ein strandrestaurant vart det spansk omelett og eit lite glas øl. Dette er ein lunchrett eg et ofte her nede. Den består seg av omelett med potetskiver i og med salat til. Absolutt noko å anbefale om du er svolten.
Så la eg badestranda bak meg og tok den flate vegen heimatt. Kva kvelden vil bringe er enno ikkje sikkert, men det kan no bli ein tur på senteret kanskje. Ein av oss har i sine gener, arva fossrennande auger ved forkjølelse (krimsjuke) og om det ikkje gjev seg er det ikkje moro å vere ute blandt folk.
I morgon skal me til Puerto Mogan, men eg trur det vert tid til nokre ord her før me dreg. Om ikkje så veit de altså årsaka.
Takk for i dag.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar