Laurdag og berre tre heile dagar att.

Tysdag 08. mars 2016 var dette eit av bileta på bloggen min. Me hadde vore og ete middag her. No ville tilfeldigheitane det slik at i går, fredag 08. mars 2019, nøyaktig 3 år seinare oppsøkte me samme restauranten med samme ærendet, heilt tilfeldig.

I går stod den spanske tradisjonsretten paella på programmet. Skal ein velje dette må ein vere to med samme ynskjet. Det lagast ikkje mindre enn til to porsjonar. Det kan vere ein av grunnane til at det er ein rett som  skjeldan vert vald. Me var begge sers nøgd med maten så det vert nok oftare bestillt heretter.

 Fotografen min er oppteken av den fine formen det er på trekrunene her nede. Om det er alvor eller sjemt veit eg ikkje, men i blandt har ho fabulert på om dei kanskje har fått dei til å vekse slik utan inngrep frå gartnarsaks. Som dei som kjenner ho veit, er ho oppteken av ryddigheit og orden og kunne godt tenkt seg litt meir orden i naturen også.

Som så ofte enda også kveldsturen i går med kvar sin kaffikopp på Kasbah

 I dag har eg ikkje gjort det slaget som er verdt å skrive om. Mykje av tida har eg site her med ein kryssord å bryne meg på.

.Dette er utsikta når eg rettar ryggen og ser meg ikring. Som de ser, det fine veret held seg. No har me berre tre heile dagar att av årets sydentur. Tida går fort men me kjenner allt på heimlengsla i blandt. Meldingane heimanfrå fortel om vintertilstandar, det saknar eg ikkje, men heima er no heima.

Me skal nok klare å nyte desse tre dagane som er att også.  Takk for i dag.