Den sjette dagen.

 I dag måtte eg krype til korset og gå over til te. Det blei ein sers lang kveld på byen i går. 8 menneskjer frå 6 hus i Lustrabygdi, der 5 av dei har samme avkøyrsla mot Bringebakkane, møttest til hyggjeleg samvere til langt uti dei små timar. No er 4 av dei på veg heim til gamlelandet for å ta ansvar. Ei av dei, i blandt kalla "turbo", er allt i gang med å førebu seg til quiz-kveld på Lustrabui onsdag før skjærtorsdag.

Teen vart innteken på stamkafeen vår. Det samme vart megaisen som Alice har drøymt om å kjøpa i mange år. No vart det altså alvor og ho åt modig is til både auga og mage sa stopp. Men botnen i isbegeret det fekk ho aldri sjå.

Eg ligg etter med faktaopplysningar om buforholda våre. Som de ser på biletet over er flyttelasset vårt unnagjort. I går like etter hanegal flytte me inn i vår nye residense med alle mogelgheiter til solbading like i stovedøra.

Som de sikkert har oppfatta, i dag har me ikkje gjort det slag og då er det ikkje det slag å skrive heim om heller.

PS Veret er stadig upåklageleg.