Dag 2, rett og slett.

Det går i sus og i dus her nede under ekvator vil nok nokon sei. Gårdagen avslutta me på Kasbah med utsikt til danseplassen og noko godt i glasa. Eg valde Irish coffee medan naboen holdt seg til brandy. Graden av lauslivnad i drikkevegen til damene i reisefyljet høyrer privatlivet til.
Den fyrste heile dagen teikna godt når det gjeld været. Sol frå heilt skyfri himmel gjorde valet lett for soltilbedarane. Heile dagen strekt ut på solseng langs bassengkantet vart deira val. Den andre gruppa, som eg tilhøyrde, valde også det tradisjonelle. Rask gange ned til strandrestauranten vår for eit iskaldt ølglas i lag med ein tidlegare kollega av KA. Turen heim vart heller ikkje noko å skrive heim om sjølvom det er nett det eg gjer no. Ein passeleg lang omveg gjennom byen.
Kvelden vart avslutta med eit godt måltid mat på ein av favirittstadane våre som heiter Padaban, for deretter å flytte oss til før nemde utsikt til danseplass.

Før halv ni i dag starta eg og fruen dagens raske trimtur. Turen gjekk gjennom folketomme gater og allear medan sola enno kasta lange skuggar og temperaturen innbaud til rask gange.

Trimiveren er ikkje så overveldande som heime. Er det ferie så er det ferie er visst slagordet. Om det var det som gjorde denne stoppen framfor oppslagstavla til den lokale turistkyrkja eller ekte interresse for kyrkjelege handlingar veit eg ikkje.

Å komme ruslande på heimveg utan stivety og hatt skriv Jakob Sande om. Om det var det denne karen hadde vore ute for veit eg ikke. Eg ser to mogelegheiter. Stakkaren er på veg heim frå etterpågilde der han har gått av seg broka og har måtta på lånemarknaden for å skjule understellet på heimvegen, eller han er ein etternølar frå den tida då det ei kort stund var på moten for gutar å gå i skjørt. Hårfarge og frisyre tyder vel på det siste.

No startar dagen på alvor her. Det  får de høyre meir om i morgon.